emotie, dieren en kinderen doen het altijd goed
Regelmatig geef ik schrijf- en communicatietrainingen aan vrijwilligers van redacties. Vaak krijg ik dan de vraag: welke onderwerpen scoren nou goed bij de lezer? Mijn antwoord hierop is altijd simpel: emotie, kinderen en dieren doen het altijd goed! Als je wil dat je artikel, filmpje of post goed gelezen of bekeken wordt, moeten er dieren of kinderen in voorkomen. Bijna iedereen vindt het leuk om daar meer over te weten! Er zit vaak emotie in. Verder zien we dieren en kinderen als iets leuks en positiefs. Het geeft mooi tegenwicht aan de ellende die we op het journaal en veel op sociale media zien. Een paar praktijkvoorbeelden uit mijn ervaring als journalist.
dieren trekken het programma
Toen ik op de geschiedenisredactie van Omroep Gelderland werkte, maakten we een televisieserie die altijd op een begraafplaats begon. Verschillende mensen die op de begraafplaats begraven lagen waren het onderwerp van de items. De regisseur eiste altijd dat er minimaal één item over dieren ging. Dit item werd dan halverwege het programma geplaatst. Dit is goed voor de kijkcijfers, zei de regisseur! Er is wel eens een uitzending zonder dieren gemaakt. Het resultaat: halverwege de uitzending nam het aantal kijkers flink af. Iets wat met dieren erin niet gebeurde!
Het vinden van een goed dierenitem was vaak een flinke uitdaging. Zo heb ik me verdiept in de hanengevechten in de omgeving van Vaassen in de jaren ‘60. En hebben we een item gemaakt over de oprichters van dierenpark Wissel in de buurt van Apeldoorn. Maar het leukste item ging over een oude mevrouw die thuis een chimpansee had wonen. Dat kon nog in de jaren ‘50.
Kinderen voor een glimlach
Ik heb ook voor de regionale krant geschreven. Hier deed ik weer een heel andere ervaring op. Naast het harde nieuws over de actualiteit, vond ik dat er verdacht veel artikelen over kinderen in de krant stonden. Een schoolbezoekje, een trip van de scouting of een voetbaltoernooi, altijd was het iets met kinderen. Als journalist maakte ik er een echt ‘feel good’-verhaal. Het viel me op dat het vaak over kinderen ging.
Ik vroeg daarom aan de redactiechef waarom dit zo was. Hij kwam met de volgende interessante verklaring: We maken nieuws voor de mensen bij ons in de buurt. En die willen niet alleen ellende lezen, ze vinden het ook fijn om te lezen over dingen die goed gaan. Over activiteiten die bij ze in de buurt worden georganiseerd. Het allerleukste daarbij vinden ze als ze zelf op de foto staan of in een artikel genoemd worden.
Kinderen zijn daarbij nogmaals de verdubbelaar: want welke vader, oma of buurvrouw is er niet trots op als zijn of haar kind in de krant staat? Het is dus simpel, zo houden we contact met onze lezers. Ze willen het graag in de krant zien!